Monitoring Puszczyka Mszarnego (MPS) | rok 2024
Badania monitoringowe prowadzone w ramach programu Monitoringu Puszczyka Mszarnego (MPS) mają charakter cenzusu wykonywanego w całym krajowym areale gatunku. Program został rozpoczęty w 2020 roku.
Prace terenowe prowadzono w kwadratach 10x10 km, na których ptaki odbywały pewne lub prawdopodobne lęgi w latach 2010–2023. Warunkiem utworzenia kolejnych powierzchni jest wykazanie przynajmniej prawdopodobnego gniazdowania na nowym stanowisku.
W roku 2024 skontrolowano 24 stanowiska zlokalizowane na 10 powierzchniach 10x10 km.
Liczebność i rozmieszczenie
Liczebność krajowej populacji puszczyka mszarnego w roku 2024 określono na 12 zajętych terytoriów, z czego 9 par przystąpiło do lęgów. Niemal wszystkie terytoria zlokalizowane były na obszarze Polesia Lubelskiego. W obrębie tego obszaru można wyróżnić dwie subpopulacje: na terenie Lasów Sobiborskich i graniczących z nimi Lasów Włodawskich (większość terytoriów) oraz w rejonie Białej Podlaskiej (2 pary). Poza Polesiem Lubelskim odnotowano jedno stanowisko w kategorii gniazdowania możliwego w Puszczy Solskiej, co w połączeniu z obserwacjami z poprzednich lat z sąsiednich Lasów Janowskich sugeruje, że w tych kompleksach istnieje stała, nieodkryta jeszcze populacja lęgowa.
Pomimo naturalnych dla gatunku fluktuacji, w okresie 2010–2024 nastąpił wzrost liczebności puszczyka mszarnego w kraju.
Sukces lęgowy
Sukces gniazdowy puszczyka mszarnego w roku 2024 wyniósł 89% i był zdecydowanie najwyższy w historii trwania monitoringu. Gniazda opuściło 10 piskląt, co oznacza produkcję na poziomie 1,2 pisklęcia/parę lęgową i 1,43 pisklęcia/parę, która osiągnęła sukces gniazdowy.
