Monitoring Noclegowisk Żurawi (MNZ) | rok 2022
Monitoring Noclegowisk Żurawi jest ogólnopolskim programem rozpoczętym w roku 2012, którego celem jest rejestrowanie zmian liczebności żurawi na wybranych noclegowiskach jesiennych w Polsce. Obserwacje odbywają się z punktów obserwacyjnych podczas zlotu wieczornego lub wylotu porannego z miejsc noclegowych. Liczenia odbywają się 3 razy w każdym sezonie jesiennym.
W roku 2022 najwięcej żurawi stwierdzono podczas liczenia środkowego (123 tys. os., w porównaniu do odpowiednio 103 tys. i 113 tys. w trakcie liczeń wczesnego i późnego). Maksymalna liczebność (suma maksymalnych wyników dla poszczególnych kwadratów spośród trzech liczeń) wyniosła ok. 162 tys. ptaków, co jest wynikiem zbliżonym do najwyższych w historii trwania programu (nieznacznie wyższe liczebności odnotowano jedynie w latach 2019-2021). W latach 2012-2022 w okresie jesiennej wędrówki wykazano umiarkowany wzrost liczebności żurawi.
Jesienią 2022 roku 88% żurawi skupiło się w sześciu regionach: Wielkopolska (20% żurawi), Pomorze (20%), Warmia z Mazurami (15%), Podlasie (15%), Dolny Śląsk (11%) i Ziemia Lubuska (8%), czyli podobnie jak w latach poprzednich. Ostatni sezon był rekordowy pod względem liczebności żurawi w Wielkopolsce, na Podlasiu, Ziemi Łódzkiej i Mazowszu.
W roku 2022 w 13 obszarach Natura 2000 i dwóch obszarach IBA, grupujących co najmniej 2 200 os. stwierdzono łącznie 74% wszystkich policzonych żurawi. Największe koncentracje żurawi (ponad 10 tys. ptaków) odnotowano w 6 obszarach Natura 2000 (Dolina Baryczy, Ostoja Biebrzańska, Dolina Środkowej Noteci i Kanału Bydgoskiego, Dolina Dolnej Odry, Ujście Warty i Zbiornik Jeziorsko), skupiających łącznie 52% wszystkich policzonych żurawi.
