Monitoring Lęgowych Sów Leśnych | rok 2022
Monitoring Lęgowych Sów Leśnych (MLSL) to program realizowany od 2010 roku. Obejmuje on cztery gatunki docelowe sów leśnych wymienione w Załączniku I Dyrektywy Ptasiej: puchacza, puszczyka uralskiego, włochatkę oraz sóweczkę. Liczeniem objęte zostały również puszczyk oraz uszatka. W 2022 roku badaniami objęto 45 powierzchni o powierzchni 25 km2 każda. Na każdej powierzchni próbnej znajdowało się 9 punktów nasłuchowych.
Na podstawie dotychczasowego monitoringu wykazano umiarkowany wzrost populacji uszatki, puszczyka i puszczyka uralskiego, przy czym warto zaznaczyć, że w przypadku dwóch pierwszych gatunków (przede wszystkim uszatki) nie można mówić o całej polskiej populacji ze względu na zasiedlanie także krajobrazu rolniczego. Populacja włochatki wykazywała stabilny trend. Dla pozostałych dwóch gatunków nie udało się uzyskać istotnego statystycznie trendu liczebności. Przyczyną jest niska frekwencja oraz specyficzna biologia sów – w latach o niskiej liczbie potencjalnych ofiar, sowy potrafią nie przystępować do lęgów, przez co nie są aktywne i spada ich wykrywalność.
W roku 2022 najbardziej rozpowszechniony był puszczyk - najpospolitszy gatunek sowy w Polsce. Stwierdzono go na 84% powierzchni próbnych. Drugim najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem była sóweczka: 49% powierzchni próbnych, a następnie kolejno włochatka – 44% powierzchni próbnych, uszatka – 29%, puszczyk uralski – 24%. Najrzadszym gatunkiem był puchacz, którego stwierdzono na 4% powierzchni próbnych.
Zmiany liczebności 6 gatunków sów monitorowanych w ramach MLSL
Gatunki uszeregowano w porządku systematycznym.
