Monitoring Sów Krajobrazu Rolniczego (MSKR) | rok 2024
Monitoring Sów Krajobrazu Rolniczego to program rozpoczęty w roku 2020 roku. Jest on dedykowany gatunkom sów terenów otwartych: pójdźce, płomykówce, uszatce (gatunki podstawowe) oraz puszczykowi (gatunek uzupełniający). Dodatkowo obserwatorzy rejestrują wszystkie inne gatunki sów zaobserwowane w trakcie badań. Do monitoringu wyznaczono 60 powierzchni 5x5 km. Na każdej powierzchni wykonuje się nasłuch na 16 punktach.
Zasadniczym celem MSKR jest uzyskanie wiedzy na temat liczebności, rozpowszechnienia i trendów zmian liczebności populacji sów terenów otwartych w poszczególnych regionach Polski.
W 2024 roku kontrole przeprowadzono na wszystkich 60 powierzchniach.
Liczebność
Najliczniej stwierdzana była uszatka (129 rewirów), następnie pójdźka (107 rewirów) i puszczyk (66 rewirów). W przypadku płomykówki stwierdzono 47 rewirów. Najwięcej terytoriów na jednej powierzchni stwierdzono w przypadku pójdźki (12 terytoriów).
Dodatkowo w roku 2024 na 2 kwadratach zlokalizowanych na Płaskowyżu Głubczyckim stwierdzono także 3 rewiry uszatki błotnej.
W roku 2024 zanotowano spadek liczby wykrytych rewirów pójdźki, niewielki wzrost zarejestrowanych rewirów płomykówki oraz wzrost obserwacji uszatki i puszczyka w porównaniu do roku 2023.
Obejmująca pięć lat seria danych jest wciąż zbyt krótka, aby możliwe było określenie kategorii trendów monitorowanych gatunków.
Rozpowszechnienie gatunków
Najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem w roku 2024 była uszatka (81,7%), następnie pójdźka (58,3%). Płomykówkę stwierdzono na mniej niż połowie powierzchni (48,3%). Puszczyka, jako gatunek dodatkowy, stwierdzono na 55% wszystkich powierzchni.
Łączne rozpowszechnienie dwóch gatunków głównych (pójdźki i płomykówki) było wysokie. Na 11 powierzchniach nie stwierdzono żadnego z nich, a na 15 powierzchniach wykazano rewiry obu sów.
W roku 2024 zanotowano minimalny wzrost rozpowszechnienia pójdźki, płomykówki i puszczyka oraz niewielki wzrost rozpowszechnia uszatki względem roku 2023
