Monitoring Flagowych Gatunków Ptaków (MFGP) | rok 2024
W ramach programu Monitoringu Flagowych Gatunków Ptaków (MFGP) obecnie liczonych jest 7 gatunków ptaków, z których 5 zasiedla mokradła i zbiorniki wodne, a 2 (bocian biały i gawron) związane są z agrocenozami i zabudowaniami. Od roku 2001 corocznie liczono 4 gatunki: łabędzia niemego, bociana białego, żurawia i gawrona, a od roku 2002 również bąka i błotniaka stawowego. Pozostałe 5 gatunków liczonych niegdyś w ramach tego programu obecnie objętych jest innymi monitoringami, które dają bardziej precyzyjne wyniki: czapla siwa (Monitoring Czapli Siwej i Białej), rybitwa czarna (Monitoring Rybitw Bagiennych) oraz śmieszka (Monitoring Mewy Czarnogłowej) i rybitwa rzeczna (Monitoring Ptaków Wybrzeża i Rzek). W przypadku zausznika natomiast liczebność i frekwencja gatunku były zbyt niskie do uzyskania reprezentatywnych wyników. W latach 2008–2024 kontrolami objęto 48 kwadratów o powierzchni 10x10 km każdy.
Liczebność
W całym okresie badań wykazano wzrostowy trend liczebności populacji żurawia, którego wskaźnik liczebności podczas trwania programu zwiększał się w dość stałym tempie na poziomie 5% rocznie. Wykazano również umiarkowany wzrost błotniaka stawowego (1% rocznie).
Populacje bąka, bociana białego i łabędzia niemego w badanym okresie były stabilne.
Spadek liczebności wykazano u gawrona oraz perkoza rdzawoszyjego, których wskaźniki liczebności zmniejszały się przeciętnie o odpowiednio 4% i 5% rocznie.
Rozpowszechnienie gatunków
W roku 2024 najbardziej rozpowszechniony na powierzchniach MFGP był bocian biały – 98% zajętych powierzchni. Kolejnymi najpowszechniej stwierdzonymi gatunkami były: żuraw – 88%, błotniak stawowy – 77% i łabędź niemy – 67%. Mniej rozpowszechnione były bąk – 48% i gawron – 27%. Gatunkiem o zdecydowanie najmniejszym rozpowszechnieniu był perkoz rdzawoszyi, odnotowany na zaledwie 8% powierzchni. W całym okresie trwania programu wzrost wskaźnika rozpowszechnienia wykazano u żurawia, spadek u gawrona, nieznany trend u perkoza rdzawoszyjego, natomiast u pozostałych gatunków wskaźnik ten był stabilny.
