Monitoring Czapli Siwej i Białej (MCZ) | rok 2024
Program Monitoring Czapli Siwej i Białej rozpoczął się w roku 2020. Jego celem jest określenie rozpowszechnienia, rozmieszczenia i liczebności krajowej populacji (cenzus) czapli siwej i białej, a także śledzenie zmian tych parametrów w kolejnych latach trwania programu.
W roku 2024 kontrole wykonano na 199 powierzchniach próbnych o wielkości 10x10 km
Czapla siwa
Gniazdowanie czapli siwej wykazano w 191 czaplińcach na 189 powierzchniach. Liczba zasiedlonych stanowisk była największą stwierdzoną do tej pory w ramach prac MCZ. W latach 2020–2023 liczby zasiedlonych stanowisk wahały się w granicach 175–183. Łączna liczba zajętych gniazd czapli siwej wyniosła 12 955, co jest również rekordowo wysoką wartością w programie. W poprzednich latach uzyskane liczebności były niższe od tegorocznej o 10–14%. Obliczony trend liczebności dla czapli siwej w tym okresie wskazuje na umiarkowany wzrost. Najliczniejsze stanowiska w roku 2024 to ponownie Helenów w Wielkopolsce, gdzie stwierdzono 393 gniazd, a także zb. Dzierżno Duże na Górnym Śląsku z 312 gniazdami.
Czapla biała
Czapla biała została stwierdzona na 18 stanowiskach z łączną liczbą 1225 par lęgowych. Był to zatem piąty z rzędu sezon z rekordową liczebnością gatunku w kraju. Wynik ten przewyższał liczebność ubiegłoroczną o 6%, a w stosunku do pierwszego sezonu był wyższy aż o 44%. Najliczniejsza kolonia zasiedlała ponownie jezioro Gaładuś na Suwalszczyźnie skupiając 191 zajętych gniazd (16% krajowej populacji). Rekordowa była również łączna liczba stwierdzonych aktywnych stanowisk, z których większość znajdowała się w Polsce północno-wschodniej (9 stanowisk z 874 parami), a reszta na Lubelszczyźnie (9 stanowisk z 351 parami).
