Migrujące i zimujące gęsi - Monitoring Ptaków Polski

Monitoring Noclegowisk Gęsi (MNG)

Monitoring Noclegowisk Gęsi jest ogólnopolskim programem rozpoczętym w roku 2012, którego celem jest rejestrowanie zmian liczebności gęsi na kluczowych noclegowiskach, odgrywających istotną rolę dla populacji przelotnej tej grupy ptaków w Polsce i Europie. Liczenia odbywają się 4 razy - jesienią, zimą i dwa razy na wiosnę.

W sezonie 2019/2020 podczas kolejnych liczeń stwierdzono: 247 tysięcy gęsi jesienią, 286 tys. zimą, 369 tys. podczas pierwszego liczenia wiosną i 114 tys. w czasie drugiego liczenia wiosną. Liczebności odnotowane jesienią i zimą były najwyższymi w tych okresach od początku monitoringu, natomiast wyniki wiosenne należały do najniższych i były zdecydowanie niższe niż stwierdzone wiosną poprzedniego sezonu.

Liczebność gęsi zbożowej (od 2018 taksonomicznie podzielonej na gęś zbożową i gęś tundrową, w niniejszym omówieniu traktowaną wciąż jako jeden gatunek) wahała się od 33 tys. os. (drugie liczenie wiosenne) do 130 tys. os. (liczenie zimowe), a liczebność gęsi białoczelnej od 21 tys. os. (zimą) do 107 tys. os. (pierwsze liczenie wiosenne). Liczebność gęgawy podczas liczeń wahała się w zakresie 3,5-18,8 tys. os. Udział gęsi nieoznaczonych podczas poszczególnych liczeń wahał się od 18% do 45%.

Stwierdzone w ciągu 8 sezonów monitoringu trendy liczebności najliczniejszych gatunków należy traktować z ostrożnością, gdyż zależą one od wielu czynników środowiskowych, jak np.: pogodowych i siedliskowych w poszczególnych latach. Najsilniejsze wahania liczebności gęsi dotyczą drugiego liczenia wiosennego, co w dużej mierze wynika z terminu rozpoczęcia migracji. W przypadku gęsi zbożowej odnotowano spadek liczebności w okresie wiosennym, natomiast u gęsi białoczelnej stwierdzono silny trend wzrostowy jesienią. Spośród pozostałych gatunków na uwagę zwraca trend wzrostowy we wszystkich porach roku dla bernikli białolicej.