Monitoring Łąkowych Siewek (MLS) | rok 2022
W latach 2015-2017 monitoring kulika wielkiego był realizowany przez Towarzystwo Przyrodnicze „Bocian”, w ramach projektu pt. „Monitoring kulika wielkiego w Polsce w latach 2015-2017”. W latach 2018-2020 monitoring kulika wielkiego był kontynuowany przez GIOŚ na 100 powierzchniach próbnych (2 x 2 km), które obejmowały wszystkie najważniejsze ostoje gatunku w Polsce.
W 2021 roku program został przekształcony w Monitoring Łąkowych Siewek (MLS). Celem programu jest śledzenie zmian liczebności czterech gatunków siewek typowych dla obszarów łąkowych – kulika wielkiego, rycyka, krwawodzioba i czajki. Do 100 powierzchni 2x2 km, na których do tej pory realizowano MKW, dodatkowo wylosowano 60, w oparciu o aktualne rozmieszczenie wszystkich czterech monitorowanych gatunków.
W roku 2022 na kontrolowanych 100 powierzchniach próbnych kontrolowanych od początku monitoringu zaobserwowano łącznie 115 osobników kulika wielkiego. Trend zmian liczebności kulika wielkiego dla lat 2015-2022 jest obecnie nieokreślony. Odnotowano również 158 osobników rycyka, 109 osobników krwawodzioba i 820 osobniki czajki (kategorie lęgowości B+C). W przypadku rycyka i czajki wynik z 2022 roku jest wyraźnie niższy niż w roku poprzednim, natomiast liczebność krwawodzioba praktycznie nie uległa zmianie.
