Monitoring Zimujących Ptaków Morskich (MZPM) | rok 2021
Monitoring Zimujących Ptaków Morskich realizowany jest od 2011 roku. Badaniami objęty jest 12-milowy pas wód terytorialnych oraz dwa płytsze rejony położone w wyłącznej strefie ekonomicznej: Ławica Słupska i Zatoka Pomorska. Obserwatorzy liczą ptaki podczas styczniowych rejsów na 56 transektach.
Rozmieszczenie najliczniejszych gatunków w roku 2021 wykazywało dużą zbieżność z danymi uzyskanymi w poprzednich latach. Największe koncentracje lodówek obserwowano na Ławicy Słupskiej, na Zatoce Pomorskiej i Zatoce Gdańskiej. Miejsca te stanowią ważne zimowiska tego gatunku w skali Bałtyku. Głównymi rejonami koncentracji uhli były Zatoka Pomorska oraz Zatoka Gdańska. Od roku 2015 gatunek ten liczniej zaczął pojawiać się na Ławicy Słupskiej, co miało miejsce także w roku 2021. W przypadku markaczki, jedynym obszarem polskiej strefy Bałtyku, który gromadził znaczną liczbę ptaków była Zatoka Pomorska. Podobnie jak w latach ubiegłych, zdecydowanie najmniej ptaków morskich przebywało w środkowej części pasa wód terytorialnych.
W latach 2011-2021 liczebność wszystkich trzech gatunków kaczek morskich charakteryzowała się bardzo silnymi wahaniami, co znalazło odbicie w nieokreślonym trendzie zmian liczebności. Do tej samej kategorii zalicza się nur czarnoszyi. Spośród liczniejszych gatunków z grupy podstawowych tylko alka wykazała umiarkowany, spadkowy trend liczebności. Silny trend spadkowy charakteryzował mewę srebrzystą (wynik ten nie musi świadczyć o rzeczywistym spadku liczebności, bowiem aktywność mew srebrzystych na morzu z dala od wybrzeży jest silnie uzależniona od aktywności kutrów rybackich).
Zmiany liczebności gatunków ptaków rejestrowanych w ramach MZPM
Wykresy prezentują zmiany liczebności 6 gatunków objętych Monitoringiem Zimujących Ptaków Morskich.
