Lęgi sieweczek obrożnych na polach uprawnych - Monitoring Ptaków Polski

Lęgi sieweczek obrożnych na polach uprawnych

fot. Paweł Żarkiewicz
fot. Paweł Żarkiewicz

W trakcie realizacji pierwszego sezonu Monitoringu Ptaków Wybrzeża i Rzek (MPWR) w roku 2020 przeprowadzono cenzus wszystkich współcześnie znanych stanowisk sieweczki obrożnej. Wykazał on gniazdowanie 251 par na obszarze Polski. Analiza zajmowanych przez gatunek siedlisk pokazała, że 63% krajowej populacji zasiedlało wyspy w korycie Wisły (zdecydowana większość) i Bugu, 33% gniazdowało na nadmorskich wydmach i plażach, zaś pozostałe 4% populacji zajmowało stanowiska w siedliskach pochodzenia antropogenicznego – głównie wyrobiska pokopalniane, zbiorniki zaporowe i żwirownie w centralnej Polsce.

Podczas prac terenowych monitoringu stwierdzono również 5 par gniazdujących w bardzo nietypowym siedlisku – na polach wschodzącej kukurydzy, z dala od zbiorników wodnych, w krajobrazie rolniczym centralnego Mazowsza. Stanowiska zlokalizowane były na dwóch powierzchniach monitoringowych na zachód od Warszawy, około 30 km w linii prostej od rzeki Wisły, czyli od najbliższych optymalnych siedlisk lęgowych gatunku.

Sieweczka obrożna w nietypowym środowisku lęgowym na polach Mazowsza. Fot. Paweł Żarkiewicz

Sieweczka obrożna w nietypowym środowisku lęgowym na polach Mazowsza. Fot. Paweł Żarkiewicz

W historii badań ornitologicznych w Polsce gniazdowanie sieweczek obrożnych na polach uprawnych notowano sporadycznie. W literaturze opisano zaledwie kilka takich przypadków w końcu XX wieku. Były to lęgi na zaoranych polach w bezpośrednim sąsiedztwie zbiorników zaporowych na obszarze Śląska oraz jeden przypadek gniazdowania na polu w pobliżu jeziora w Wielkopolsce. Niepublikowane dane wskazują na nieregularne gniazdowanie gatunku w agrocenozach Mazowsza, Podlasia i Pomorza – na polach i przeoranych łąkach. Wobec braku kompleksowej analizy zjawiska dokładna jego skala pozostaje nierozpoznana.

Nie wiadomo czy tegoroczne lęgi na polach Mazowsza to wyjątkowe zjawisko lokalne, czy też próba adaptacji gatunku do nowych, suboptymalnych siedlisk. Sytuacja sieweczek na stanowisku będzie kontrolowana w kolejnych sezonach w ramach prac MPWR. Niewątpliwie warto zwracać większą uwagę na wszystkie obserwacje tego gatunku w okresie lęgowym w środowisku otwartych agrocenoz.

Sieweczka obrożna na polu kukurydzy. Fot. Paweł Żarkiewicz

Sieweczka obrożna na polu kukurydzy. Fot. Paweł Żarkiewicz

Wróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.